- A -
Max Amft był właścicielem karczmy „Kapuzinerklause”. Lokal zajmował szczególne miejsce przy Rynku. Nad portalem historycznej kamienicy znajdowały się ozdobne herby książąt i biskupów, którzy dawniej mieli tutaj swoją siedzibę. Karczma w swojej ofercie posiadała przede wszystkim piwo (głównie lokalne), można było tutaj zaopatrzyć się również w artykuły wyprodukowane przez grodkowską firmę C. Haase (lemoniada, woda sodowa itp.).
Augustianie - eremici byli zakonnikami ze zgromadzenia zakonnego, które powstało 1 marca 1256 r. w Rzymie, po zjednoczeniu różnych wspólnot eremickich, żyjących według reguły świętego Augustyna z Hippony. Augustianie są zaliczani do zakonów żebrzących, ich ubiorem jest czarny habit z kapturem i skórzany pas. Historia klasztoru augustianów - eremitów w Grodkowie jest dość tajemnicza. Niewiele źródeł mówiących o ich działalności zachowało się do dzisiaj. Zakonnicy pojawili się w mieście pod koniec XIII w., prawdopodobnie przed 1294 r. Budynek klasztorny był ulokowany na rogu dzisiejszej ulicy Reymonta, idąc od rynku po lewej stronie. Jest to jedyny klasztor augustianów – eremitów na Śląsku, który był położony tak blisko rynku. Przy zabudowaniach klasztornych znajdował się także kościół przyklasztorny pod wezwaniem świętych Piotra i Pawła. Pierwszy raz jest on wzmiankowany w 1404 r., jednak powstał wcześniej. W Grodkowie zakon działał do 1549 r., wówczas klasztor został zniszczony przez pożar i już go nie odbudowano. W tym czasie nie było w nim wielu zakonników, rozprzestrzeniał się luteranizm i większość mnichów, zwłaszcza w latach 1524–1525, opuściła klasztory i poszukała innego losu. W miejscu zniszczonego klasztoru po latach wybudowano mieszczańskie kamienice.
źródło:
Chronik der Stadt Grottkau, Grottkau, A. C. Beck`s Wittwe, 1867 (tłum. R. Kleinert)
Z przeszłości i teraźniejszości Grodkowa – materiały na sesję popularnonaukową, cz. I, Instytut Śląski w Opolu, 1968
Klemenski M., Augustianie-eremici w Grodkowie (ok. 1294-ok. 1524), Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego 36 (2016), nr 1