- G -

Garnizon - tutaj znajdowały się również budynki grodkowskiego garnizonu (dzisiejszy plac targowy). Garnizon to miejsce, gdzie stacjonują jednostki wojskowe.

Po bitwie pod Małujowicami (10 kwietnia 1741 r.) między wojskami pruskimi Fryderyka II i wojskami austriackimi generała von Neipperga podczas I wojny śląskiej, prawie cały Śląsk został przyłączony do Prus, także Ziemia Grodkowska. Był to czas, gdy król Fryderyk II Wielki powiększał armię, powstawały nowe garnizony wojskowe. W Grodkowie w 1742 r. zaczęła stacjonować załoga pruska, w 1763 r. miasto na stałe stało się siedzibą garnizonu. Wyłączając lata 1833 – 1849 (pożar i zniszczenia), Grodków do 1920 r. był miastem garnizonowym.

Powstało wiele obiektów wojskowych przy ulicy Warszawskiej i ulicy Powstańców Śląskich. W 1819 r. przy ulicy Mickiewicza (Bischofstraβe) powstał szpital wojskowy, w 1827 r. zbudowano ujeżdżalnię, następnie stajnię, magazyny, kuźnię, szopy armatnie, prochownię i furaż dla koni. Żołnierze mogli korzystać z małego i wielkiego placu ćwiczeń. W 1887 r. zostały wybudowane koszary przy ulicy Powstańców Śląskich (Junkernstraβe). W kamienicy przy ulicy Warszawskiej powstało również garnizonowe kasyno (miejsce w koszarach, gdzie znajdowała się stołówka dla wojskowych, sala spotkań, biblioteka, odbywały się tam zabawy taneczne i bale).

Źródło: Gazeta Grodkowska: nr 1/26 – styczeń 1997 r. (s. 12)

W Grodkowie w 1742 r. zaczęła stacjonować załoga pruska, w 1763 r. miasto na stałe stało się siedzibą garnizonu. Wyłączając lata 1833 – 1849 (pożar i zniszczenia), Grodków do 1920 r. był miastem garnizonowym. Wówczas powstało wiele obiektów wojskowych przy ulicy Warszawskiej i Powstańców Śląskich.

W Prusach, w czasie kiedy kanclerzem był Otto von Bismarck, nastąpiła reorganizacja armii, podzielono ją hierarchicznie na: armie, korpusy armijne, dywizje, brygady, pułki jazdy i piechoty oraz oddziały artylerii polowej. 24 października 1872 r. powstał nowy pułk artylerii (górnośląski), któremu nadano nazwę reformatora armii pruskiej i teoretyka wojny Carla Clausewitza. Jego sztab i I Oddział mieściły się w Nysie, II Oddział od 1887 roku ulokowano w Grodkowie. Generał był patronem grodkowskiego garnizonu. 

Carl von Clausewitz urodził się w 1780 r. w Burgu, zmarł w 1831 r. we Wrocławiu w trakcie trwającej wówczas epidemii cholery. Był generałem, teoretykiem wojny i pisarzem. Został mianowany profesorem Akademii Wojskowej, stał się osobą odpowiedzialna za edukację wojskową następcy tronu pruskiego. Po kilku latach został jej dyrektorem i poświęcił się badaniom naukowym. Walczył w armii pruskiej i rosyjskiej, brał udział w bitwie pod Waterloo w 1815 r. W 1831 r. został mianowany szefem sztabu armii obserwacyjnej generała Gneisenau w Poznaniu, mającej kontrolować przebieg powstania listopadowego. Najważniejsze dzieło Clausewitza pt. „O wojnie“ zostało opublikowane po jego śmierci przez żonę w latach 1832-1837.

Na pocztówce, którą tutaj prezentujemy umieszczone zostało zdjęcie pomnika poświęconego generałowi Clausewitzowi, który dawniej znajdował się w Parku Jubileuszowym. Ulokowany był przy ogrodzeniu od strony ul. Szpitalnej. Na stemplu pocztowym umieszczonym na karcie widnieje data 30.06.1930 r., więc można przypuszczać, że wówczas pomnik jeszcze znajdował się w tym miejscu.