- O -

Powstanie kościoła parafialnego p. w. Świętego Michała Archanioła w Grodkowie jest datowane na koniec XIII wieku. Natomiast pierwsze wzmianki o budowli pochodzą z 1282 r. Fundatorem kościoła, tak samo jak i miasta był Henryk IV Probus. Najstarszą częścią kościoła jest prezbiterium, w XV i XVI wieku dobudowano pięć kaplic bocznych (dwie od południa i trzy od północy) i 2 kruchty. Początkowo był pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny, do czego nawiązuje obraz w ołtarzu głównym, następnie pod wezwaniem św. Michała Archanioła. Późnobarokowy ołtarz główny pochodzi z 1728 r., wykonano go z drewna, a jego fundatorem był ks. Henryk Szmidt urodzony na Półwiosku. Wykonany został przez rzeźbiarza Michała Kösslera z Niemodlina i malarza Melchiora Franciszka Ansi. Przy budowie ołtarza pracował również dziadek Józefa Elsnera – Jan Piotr Elsner, który z zawodu był stolarzem.

W ołtarzu zostały umieszczone figury różnych świętych, m. in.: św. Jan Nepomucen (patron dobrej spowiedzi), św. Norbert, św. Achacy (patron trędowatych i epileptyków), św. Roch (z psem u nogi, patron od zarazy), św. Florian (wylewa wodę z cebra na płonący dom), św. Izydor (z łopatą, patron rolników). U zwieńczenia stoją dwie święte, patronki Śląska: św. Barbara (z atrybutem wieży) oraz św. Jadwiga Śląska (u jej stóp kościół trzebnicki). W okrągłym malowidle powyżej łacińskiej inskrypcji widnieje w okrągłym malowidle św. Marek ewangelista (patronował miastu od czasu ślubowania po zniknięciu zarazy w czasie wojny trzydziestoletniej). Ołtarz zwieńczony jest figurą św. Michała Archanioła z podniesionym ognistym mieczem.

Nazwisko Anders miało w Grodkowie dobrą reputację. W książce adresowej z 1881 r. znajdowały się nazwiska Andersa Juliusa i Andersa Paula, obaj prowadzili sklep z odzieżą, tekstyliami i artykułami pasmanteryjnymi. Na zdjęciu z przełomu wieków XIX i XX znajduje się dom (nr 46) ulokowany w północnej części rynku. Należał on wówczas do Juliusa Andersa, który szył i sprzedawał męską i damską odzież. Domy znajdujące się w północnej części rynku posiadały numery od 41 (dom i karczma Maxa Amfta) do 50 (księgarnia Beck`a i sklep Lillge). W 1930 roku przy rynku było wiele sklepów z odzieżą, ich właścicielami byli: w części zachodniej Karl John (ubrania marki Kübler ) i Josef Wilke (tekstylia), w części północnej Bruno Krüger (ubrania marki – Bleyle), w części południowej Reinhold Koppernock oraz w ratuszu Martin Hirsch. W sklepie Andersa sprzedawane były ubrania i artykuły odzieżowe dla kobiet produkcji własnej oraz odzież i dodatki ślubne dla panien młodych. Mężczyźni mogli zamówić dla siebie odzież „szytą na miarę“, a krawcowe i krawcy zaopatrzyć się w niezbędne im artykuły.    

Na zdjęciu wykonanym przed sklepem widzimy od lewej strony sprzedawcę Maxa Andersa wraz z trzema pracownicami - młodymi kobietami w modnych kapeluszach (kapelusze są widoczne również na wystawie sklepu). Obok nich stoi tzw. „Kommis“ - pomocnik sprzedawcy, brany w biały, wysoki i wykrochmalony kołnierzyk oraz krawat. Przy wejściu z prawej strony stoi sześcioosobowa grupa dzieci.