- S -

Pocztówki przedstawiające Grodków z czasu końca XIX wieku oraz I połowy XX wieku przekazują nam wiele informacji na temat dawnej zabudowy naszego miasta. Na starych fotografiach możemy zobaczyć jakie instytucje, lokale usługowe, czy sklepy znajdowały się przy poszczególnych ulicach, jak wyglądały najstarsze obiekty i zabytki. Wśród widokówek najwięcej jest tych przedstawiających rynek i jego okolice. Na dokładniejszych zdjęciach można rozszyfrować szyldy nad lokalami sklepami i odnaleźć numer budynku. Nad witrynami sklepów bardzo często pojawia się słowo „Kolonialwaren”, czyli artykuły kolonialne, sklep kolonialny.

Towary kolonialne to produkty, które były sprowadzane do Europy z dawnych kolonii (np. brytyjskich, francuskich, hiszpańskich, portugalskich, holenderskich). Były to na przykład: kawa, kakao, herbata, tytoń, przyprawy (pieprz, kardamon, imbir, goździki, cynamon, szafran), owoce cytrusowe, cukier, ryż, tkaniny. W nawiązaniu do oferowanych przez siebie (sprowadzanych z odległych stron) towarów i dóbr luksusowych, sklepy przyjmowały nazwę „kolonialnych”. Z czasem, gdy różne artykuły stawały się bardziej powszechne i łatwiej dostępne, lokale te już zwyczajowo zostawały przy swojej nazwie, była ona informacją dla klientów co mogą w nim kupić.

W Grodkowie funkcjonowało wiele sklepów kolonialnych. Jednym z nich był sklep (“Kolonialwarengeschäft”) znajdujący się przy Neisser Straβe 129-130 (obecnie Sienkiewicza), został założony w 1880 roku. Jego założycielem i właścicielem był Emanuel Schoebe. Co ciekawe oprócz artykułów kolonialnych można było tutaj kupić benzynę i benzol. W okresie I wojny światowej w małych miasteczkach nie istniały stacje benzynowe. Zakupu paliwa można było dokonać w sklepie, zatankować ze znajdującej się tam specjalnej beczki. W związku z deficytem benzyny na rynku, jako paliwa stosowano mieszankę benzyny i benzolu. Sklep pana Schoebe był również jednym z niewielu miejsc, w którym można było kupić sól. Co jeszcze posiadał w swojej ofercie: produkty ze szkła, porcelany i emalii, części do lampy naftowej i gazowej, nasiona groszku i gorczycy, papierosy marki „Salem Gold” i „Salem Aleikum”, napoje (m.in. wodę sodową, lemoniadę, piwo) i artykuły spożywcze, świeże matjasy, kiszone ogórki, „Maggi” (wszechstronnie używana przyprawa) oraz proszek do prania „Seifol”.

Ernst Hoenke był właścicielem firmy transportowej w Grodkowie zlokalizowanej przy ulicy Warszawskiej, na przeciwko dworca kolejowego. Urodził się w 1875 r. Po okresie służby wojskowej, w 1905 r., przejął rodzinną firmę od swojego ojca Josepha Hoenke. Przedsiębiorstwo dysponowało 9 silnymi końmi i 3 wozami bagażowymi. Podczas przeprowadzki w promieniu 50 km od Grodkowa, również do Wrocławia, 7-metrowy wóz bagażowy zaprzężony w konie pokonywał tę trasę w ciągu jednego dnia. 

Na zdjęciu z 1924 r. widzimy napis: „Międzynarodowy transport mebli”. Przy zleceniach na duże odległości, na przykład za granicę, wozy bagażowe były transportowane koleją do miejsca przeznaczenia.

Ostatnim właścicielem firmy był Albert Hoenke. W Grodkowie działały jeszcze dwie firmy transportowe: Kurt Fronert (Breslauer Straβe. 43 – ul. Wrocławska) i Kurt Teichmann (Löwener Straβe 9 - ul. Elsnera).

Dzisiaj nie ma śladu po budynku, w którym miała swoją siedzibę firma transportowa. W tym miejscu jest dzisiaj skrzyżowanie ulicy Warszawskiej i Sportowej.